Dzieciństwo i kariera w Imperialnej Flocie

Reco Zia urodził się w 16 BBY na statku handlowym rodziców z Corelii, będącym równocześnie domem dla całej rodziny. Miał siostrę, starszą o dwa lata, którą bardzo kochał. Już jako szkrab zasiadał w fotelu pilota i pod czujnym okiem rodziców, a w szczególności siostry, prowadził statek. Jak wielu młodych pod wpływem propagandy i wbrew woli rodziców, którzy widzieli w nim dziedzica rodzinnego biznesu, wstąpił do akademii imperialnej, gdzie został pilotem myśliwca. Ukończył ją z wyróżnieniem, jednak radość z promocji przyćmiła mu informacja o śmierci rodziny, będących podwykonawcami transportowymi, podczas zniszczenia Imperialnej stacji naukowej “Gwiazda Imperium” (zwanej przez wrogą propagandę “Gwiazdą Śmierci”). Został przydzielony do systemu Paarmic jako uzupełnienie dla Wielkiego Admirała Demetriusza Zaarina. Szybko wyróżnił się w walce i awansował do stopnia kapitana. W tym czasie okazał się bardzo towarzyskim i zaprzyjaźnił z wieloma pilotami, szczególnie jednak z innym imperialnym asem, z którym często rywalizował w pojedynkach na symulatorach treningowych - Maarkiem Stele. Jako doskonały pilot szybko awansował do roli dowódcy skrzydła ciężkich myśliwców. Koleżeński poza kokpitem, jednak na polu walki wypracował sobie opinię bardzo bezkompromisowego dowódcy, nie wymagającego jednak nigdy od swoich ludzi więcej, niż od siebie. Wraz z przyjacielem zostali jednymi z pierwszych pilotów oblatywaczy Tie/ad, zwanych potem Avengerami.

Zdrada i Inkwizytor

Podczas zdrady Zaarina na obu przyjaciół, jako zadeklarowanych lojalnych imperialistów, miał miejsce zamach w trakcie ćwiczeń. Maarkowi udało się wyrwać z ostrzeżeniem, Reco zaś, zatrzymując większość pościgu, został zestrzelony i długo dryfował porzucony w przestrzeni. Jednak dzięki interwencji Stela, który stał się po tym wydarzeniu bohaterem Imperium, w ramach wdzięczności został odszukany, uratowany i poddany długiemu leczeniu. Otrzymał także awans do stopnia majora oraz szlachecki tytuł imperialnego lorda. Wypadek pozostawił jednak na jego ciele i psychice liczne blizny. Podczas rehabilitacji los zetknął go z Imperialnym Inkwizytorem, który wyczuł w młodzieńcu talenty Mocy. Reco został przeniesiony jako adiutant i uczeń na służbę do jednego z nowych sług Imperium -  Inkwizytorów. Musiał porzucić swoją przeszłość i od tej chwili nie pokazywał się bez zasłaniającej całą twarz maski. Pod surowym okiem Inkwizytora Narook Harta rozwijał swoje umiejętności we władaniu Mocą w służbie Imperium. Z czasem jednak dostrzegł, że ten realizuje swoje własne plany, często sprzeczne z poleceniami przełożonych, a Imperium przeżarte jest ścierającymi się o władzę stronnictwami i watażkami. Jego mentor coraz bardziej pogrążał się w obsesji dotyczącej rasy starożytnych Sithow, ich artefaktów i alchemii, zaniedbując nauki ucznia, który z czasem pożądał coraz więcej wiedzy i umiejętności. Po kilku latach pełnych poszukiwań, odkryć i przygód, Hart miał dość imperialnego kagańca. Dzięki charyzmie, wpływom, alchemii i układom upozorował swoją śmierć i zniszczenie części okrętów swojej wydzielonej grupy, po czym wraz z wybranymi, zaufanymi ludźmi – w tym z Reco – zniknął z list i ekranów Imperium, pogrążonego w chaosie po śmierci Palpatine’a w chwili zniszczenia drugiej Gwiazdy Śmierci. Poszukiwania i badania artefaktów pochłaniały Harta bez reszty, więc Reco został zmuszony do przejęcia większości obowiązków dowódcy flotylli inkwizytora, co skróciło czas poświęcany wcześniej na naukę istoty Mocy i wywołało jego gniew. Dzięki imperialnemu wyszkoleniu i nabytemu doświadczeniu w walce pod przykrywką piractwa, inkwizytor wraz ze swymi ludźmi przemierzał odległe zakątki kosmosu. Wówczas to R’co otrzymał od Mistrza N4Y, replikantkę-droida, jako pomocnicę podczas samodzielnych misji zlecanych przez Harta. W rzeczywistości miała ona pilnować, by nie obrócił się przeciw swojemu nauczycielowi. Przewrotny Inkwizytor zaprojektował ją na obraz i podobieństwo nieżyjącej, ukochanej siostry ucznia.

Nowe Życie

Podczas badań grobowca na bezimiennej asteroidzie w pobliżu systemu Agamar, okręty Harta zostały osaczone i rozbite przez duże zgrupowanie floty Nowej Republiki, a sam Hart zginął podczas walki. Wyrwać zdołało się jedynie kilka jednostek pod dowództwem Reco. Krążą pogłoski, że to on sam był odpowiedzialny za śmierć swego nauczyciela, gdyż uznał, że nie nauczy się już niczego od zatopionego w obsesji mężczyzny. Osłabił jego zmysły za pomocą jednego z artefaktów, które odnajdywał podczas wyznaczonych przez Harta misjach, przeprogramował N4Y i doprowadził do ataku sił Republiki, zdradzając pozycję floty. Grupa ocalałych, dowodzona przez Reco była wybrana z lojalnych mu dowódców oraz członków załóg i kontynuowała rozpoczęte przez Harta poszukiwania, często w towarzystwie innych jednostek bądź najemników. Sam uczeń przyjął miano R’co – Poszukiwacza . Znając potencjał tkwiący w starożytnej wiedzy uważał jej odkrywanie za najprostszy sposób pozyskania zrozumienia Mocy. Poszukiwał więc pozostałości po starożytnych Sithach oraz Jedi, ich artefaktów i dokumentów. Jeśli w drogę wchodził mu ktokolwiek – czy to Republika, pozostałości Imperium czy ktokolwiek inny – uderzał bez litości. Jego okręty i osłonę myśliwską stanowiła mieszanka standardowych maszyn dawnego Imperium – w tym T/D, kilku bezzałogowych T/ex, znaczna ilość zmodyfikowanych T/I oraz maszyn zdobycznych, z myśliwcami serii Incom T-65 X-wing, A/SF-01 B-wing czy nawet Z-95 Headhunter włącznie. Wędrówka po Galaktyce pozwoliła mu z czasem połączyć w całość pewne elementy i trafić na ślad pewnej tajemniczej acz potężnej organizacji zwanej Bractwem Sithów. Podążając tym tropem dotarł na Ord Mantell, by po kilku spotkaniach, które zapewne były testami, stanąć w końcu przed bramami Akademii Sith. Czując, że ma przed sobą okazję na zdobycie dawno zaginionej wiedzy i czegoś znacznie bardziej znaczącego, bez wahania ruszył przed siebie.