Illiuss urodził  się  w 202BBY na Iridonii, jako pierwszy z trzech synów mało znaczącego sekretarza obecnego senatora, i jako wnuk legendarnego senatora Iridonii. Dziad zginął w zamachu, gdy Illiuss był  jeszcze bardzo młody. Ojciec, na którego spadła rola głowy rodu, cudem dostał się na służbę do nowego senatora.

DZIECIŃSTWO

Od samego początku chciano, by Illiuss spełnił wszystkie niespełnione ambicje rodziny, aby jako najstarszy z synów odzyskał blask rodu. Illiuss natomiast już jako młodzieniec wolał ogrywać w sabaka kupców z innych układów, sprzedawać drobne ilości przyprawy czy korzystać z towarzystwa rówieśniczek. Nie spełniając pokładanych w nim nadziei oddalał się od rodu, przybliżając do grupy przemytników, działających w okolicy. Wypuszczając się coraz częściej na różne „wyprawy”, wpadł w końcu w tarapaty.

PIRAT, PRZEMYTNIK, PADAWAN

Pewnego razu, gdy Illiuss leciał na Kessel po pewien ładunek przyprawy, statek na którym „dorabiał” został przechwycony przez piratów. Ponieważ Illiuss był jeszcze młody, został wcielony do pirackiej załogi – starsi przemytnicy zostali straceni, a statek zniszczony. Przez kilka kolejnych lat Illiuss rozwijał swoją piracką karierę, poznając podstawy zarządzania, dowodzenia i handlu. W tym czasie poznał także większość lokacji skrytek pirackich oraz wiele przydatnych kontaktów w całej Galaktyce.

Kariera piracka została zakończona udaną akcją wojska Republiki wspieranego przez nieznanego z imienia rycerza Jedi. Illiuss, otoczony przez uzbrojonych żołnierzy w kręgu pełnym ciał piratów, żegnał się z życiem. Właśnie wtedy po raz pierwszy objawiła się jego umiejętność wykorzystania Mocy. Nie do końca wiedział, co się stało. Bał się jak nigdy, zamknął oczy i usłyszał tylko krzyk. Gdy otworzył oczy, żaden z żołnierzy nie stał już na nogach. Powoli podnosili się z podłogi, zbierając swoją broń z przerażeniem. Koniec Illiussa był już niemal pewny, gdy żołnierzy głośnym krzykiem powstrzymał Jedi. Otyły mężczyzna o ciemnych długich włosach postanowił ocalić zabracki żywot. Jedi zauważając potencjał, postanowił szkolić Illiussa. Z nieznanych powodów Jedi nie przedstawił swojego nowego ucznia Radzie od razu – zrobił to po niemal dwóch latach nauk, jednak Rada odrzuciła go ze względu na wiek.

Illiuss, czując się oszukanym, pod osłoną nocy wykradł jeden z mieczy świetlnych, którymi do tej pory trenował i uciekł od byłego „mistrza”. Uzbrojony w cudowną broń wrócił do kryjówek piratów. Zgromadzone zasoby przyprawy, broni  i kortosisu mogły przynieść mu fortunę, lecz Fortuna bywa przewrotna.

ŻYCIE W KARBONICIE

Illiuss w  trakcie upłynniania kolejnej partii przyprawy, został schwytany przez łowców nagród i zamrożony w karbonicie. Pomylono go z pewnym z Jedi, który miał być trofeum dla jednego z Huttów. Przetrzymywany na Nal Hutta, zachowując częściową świadomość, w karbonicie spędził ponad 200 lat. Dochodziły do niego najistotniejsze wiadomości z świata, odczuł wyraźnie wydarzenia związane z powstaniem Imperium, z zniszczeniem Alderaanu, czystką Jedi oraz upadkiem imperium. W trakcie swojej wegetacji usłyszał wiele legend i historii, z których wyciągnął wnioski i pokłady wiedzy. Z karbonitu wydostał się za sprawą młodego Hutta, który postanowił sprawdzić kim jest Illiuss.

POWRÓT DO KORZENI

 Illiuss powrócił do pracy w charakterze przemytnika. Przez kilka lat pomnażał swój majątek i modyfikował swój statek. W trakcie jednego z zleceń trafił na księżyc Yavin 4. Zleceniodawcą był stary, dziwny człowiek, nieco zgarbiony mężczyzna rasy ludzkiej, z którym Illiuss już dawniej współpracował. Celem zlecenia było przewiezienie dziwnych skamielin na Utappau. Nieznany z imienia jegomość dopytywał o pochodzenie ciekawej broni Illussa, noszonej przy pasie. Co dziwne, Illiuss nie potrafił niczego zataić, nie był w stanie skłamać, opowiedział więc, skąd ma miecz. W trakcie przenoszenia skrzyń z towarem jeden przedmiot wypadł z skrzyni. Gdy Illiuss go podniósł, przedmiot nabrał nienaturalnego, czerwonego koloru. Gdy zauważył to zleceniodawca, postanowił dać przemytnikowi życiową szansę – uznał iż przedmiot wybrał Illiussa. Okazało się, że mężczyzna ma swoje mroczne tajemnice – niegdyś prowadził pewną Akademię, a jego poszukiwania archeologiczne skupiają się na niezwykłych artefaktach. Po kilku dniach długich rozmów i sprawdzeniu wiedzy i potencjału Illiussa, zabrał go do Akademii. Żegnając Illiuss’a wręczył mu skrzyneczkę z prezentem na nową drogę życia, dodając iż w przyszłości się przydadzą.